Skąd we mnie tyle wiary...

Piękne jest przesłanie wiersza. Bardzo humanistyczne.
Sądzę i również z moich doświadczeń wynika, ze mierzymy ludzi poprzez pryzmat siebie. Dobrze więc, że wierzymy w człowieka...

Pozdrawiam serdecznie :-)))

uwierzyć w człowieka
dla jednych nietrudno
dla innych niełatwo

wszak wierząc w siebie
w innych wierzymy bardziej
i w to
co tworzy się jako ważne

tak sobie porozmyślałam :)

W życiu trzeba się kierować wiarą w drugiega człowieka, inaczej nie moglibyśmy polegać na sobie.
Pozdrawiam Agnieszko:)

Fajnie - wiara to podstawa. Aby nie naiwność .

Ja też mam wciąż wiarę w człowieka, pewnie ten rocznik tak ma:)
Pozdrawiam ciepło, Agnieszko