miniaturka z oddziału

"I to już wszystko. I jeszcze tylko ja i mój niepokój, i noc"
- H. Poświatowska

wylśnić miłość u zbiegu pożegnań
tam gdzie tęskne dobroci ręce
rysują rozstanie na czyichś wargach
tam gdzie łatwiej zamknąć oczy niż
otworzyć ramiona

a o życiu mówi się szeptem
gdy szelestem motylim cicho przysiądzie
na szarym oknie
niepewne i płoche

jak światło zbyt jasne dla źrenic
albo dotyk którego nikt już nie przykłada
do serca