Menu
Gildia Pióra na Patronite

I nastała noc.
I słońce już nie świeci.
I kwiaty nie kwitną.
I rzeka nie płynie.
I nic nie żyje.
Ktoś się śmieje...
Ktoś...
Oto słyszę szyderczy śmiech.
Zabija mnie od wewnątrz.
Znów to samo!
Nie wytrzymam!
Nie ma już nic.
Głucha cisza.
Mrok.
Chłód.

- On oszalał!
- Nie. On umarł.

17 574 wyświetlenia
166 tekstów
54 obserwujących
  • _Dzwoneczek_

    10 March 2011, 21:53

    Poruszający, fakt.
    Jednak mimo to, że nastała noc życie dalej trwa i będzie trwać.

    Pozdrawiam serdecznie ;)

  • giulietka

    30 November 2010, 12:37

    Bardzo poruszający wiersz...