Jeszcze będzie przepięknie.

I nastała noc ciemna, bez gwiazd połysku

Wyrocznią było przejść na drugą stronę nieba

Szliśmy trzymając się za ręce niczym kochankowie mroku

Płacz zewsząd serca rozdzierał i oczy nićmi grozy zszywał

Gdzie jesteśmy ? W mroku nocy ukryci

Jeszcze będzie przepięknie, głos zda się szeptać do ucha

Kwiaty zakwitną kolorami tęczy, a zapach wonny upajać nas będzie

Jeszcze będzie przepięknie, zieleń łąk odzieje stracone myśli

Krople rosy pobudzą zmysły zamarłe

Jeszcze będzie przepięknie, stopy swe zanurzysz w tafli jeziora

I głosem delikatnym opiewać będziesz ów piękno

Jeszcze będzie przepięknie, staniemy pod drzewem liściastym

Z wiatrem, co nuty na pięciolinii zapisuje

Słyszysz ?

Zaprasza do tańca poranek złocisty, zatańczysz ?

Zatańczę kochany, zatańczę

Jeszcze będzie przepięknie, ujrzysz góry wysokie , przemierzysz doliny

Przysiądziesz nad stawem na kamieniu , co świadkiem historii

Oczy podniesiesz wysoko i z dumą powiesz, dziękuję

Dziękuję za Nadzieję, tę szytą na miarę , ani za ciasną, ani za luźną

za mocną kawę i pączek z lukrem,co ocieka wytrwale

za miłość , za zgodę i niezgodę też podziękuję

za dziurawy płaszcz, co chroni przed chłodem mimochodem

za normalność i nienormalność krzykliwą

za przygaszonego papierosa, co płuca i umysł zadymia

za miłość, co raz podcina a raz nas uskrzydla

Za słowo proszę i dziękuję, za „nie prowokuję„

Za wszystko Tobie dziękuję .