Magnes

i gdy patrzę w Twoje oczy
„tak” jest jednym słowem które znam
nic Cię we mnie nie zaskoczy
prócz ciemności w którą gnam

bez tchu bez końca bez nadziei
uparcie idę krok w krok przy Tobie
czy coś się kiedyś zmieni?
ile razy jeszcze obiecam sobie
że to ostatni raz
gdy telefon od Ciebie odbieram
że za dzień za dwa nie będzie nas
że za tydzień się pozbieram

każdy pójdzie inną drogą
ja w prawą Ty w lewą stronę
te dwie drogi się złączyć nie mogą
bo gdy Cię spotkam – znów zapłonę

pozorny chłód zdąży stopnieć
i ciężko będzie Cię oszukać
że zdążyłam o wszystkim zapomnieć
że przestałam Ciebie w tłumie szukać

odejdź – cicho powiedziałam
jakbym miała krzyknąć: zostań!
i odszedłeś, tak jak chciałam…
to ostatnie z naszych rozstań