obojętność

gorsza niż wina
pustosząca bardziej niż destrukcja
- powracasz jak niechciane wspomnienia
męczysz
niszczysz
przez ciebie nie widzę tego
nad czym powinnam się pochylić
przez ciebie nie boję się tego
czego powinnam
przez ciebie oddalam się od tego
co mnie ożywia

budzisz ułomność
rośniesz
pochłaniasz coraz mocniej

dość

albo ty albo Ja

wracam

zaczynam od początku
pochylam się
boję
żyję

Wszystko poukładane
nieboskłon
i znowu widzę twój cień
jesteś moją zmorą
jak zwykle
obiecuję sobie
że tym razem
nie dam się złapać