Menu
Gildia Pióra na Patronite

...głos sumienia

głos sumienia
do Twego serca się wspina
a Ty... jak w amoku

chwytasz za zniszczone końce wiary
jej wnętrze wypełniasz hipokryzją
kolorujesz świat... fałszu paletą
i z kpiną niszczysz wszystko wokół
na skrzydłach napuszonej ironii lecąc

nadal jesteś ślepy na czyjeś uczucia...

w marazmie pustej codzienności
stajesz się cynicznym koszmarem
swojej podwójnej osobowości

ale któregoś dnia… nad życiem
zamyślisz się na dłuższą chwilę
i zapytasz oczami pełnymi łez
Boże, dlaczego jestem sam ?

sumienie nie zostawi Cię bez odpowiedzi

jakim człowiekiem byłeś ?

22 301 wyświetleń
205 tekstów
87 obserwujących
  • Julka 10

    31 January 2013, 19:11

    Tyle tylko wart przyjaciel w życiu, że się człowiek czasem z sumieniem własnym głośno i jawnie rozmówi.
    W.Berent.

  • 26 January 2013, 23:09

    Dziękuję Wam, że jesteście :)))

    ...sumienie... nikogo nie zostawi bez odpowiedzi...
    ...by było czyste... trzeba być uczciwym człowiekiem...

  • Efemeryda60

    26 January 2013, 02:06

    Grażynko, bardzo wymowny wiersz, chociaż pisany ciszą.

  • miramija

    25 January 2013, 14:37

    Słowa, które zatrzymują... i skłaniają do refleksji...

  • słoneczniki

    25 January 2013, 10:31

    Zgadzam się z IceCherry
    Tu należy zrobić długą pauzę...

  • IceCherry

    25 January 2013, 09:20

    Grażynko, czytam kolejny raz.

    Pod takim wierszem powinna być tylko cisza. Cisza dla sumienia. Piękny.