Menu
Gildia Pióra na Patronite

Gdzie dni rzeka kręgi zatacza
Pomiędzy ramion obcych przepaścią
Anioł miejsca spotkań wyznacza
U stóp góry zwanej samotnością

Tam gdzie po horyzont wzruszenia
drży w powietrzu żar jednej nocy
I oddycha tobą jeszcze ta ziemia
A nad nią błękit swe królestwo roztoczył

Tam gdzie twej duszy ślady
Fala mej tęsknoty zmyła
I ląd duszy nagle zbyt obcy
i ziemia serca niczyja...

137 935 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • giulietka

    8 December 2010, 16:24

    Romku, taka opinia najwyższym wyróżnieniem...
    Dziękuję, cieszę się, że czytacie moje wiersze:)

  • R.A.K.

    8 December 2010, 14:55

    Twoje teksty są jak świeża choinka, która roztacza woń przyjemną dla każdego nosa. Więc nasze komentarze niech będą jak bombki, które na niej wieszamy…lecz nie po to żeby ją przyozdobić bo tego nie potrzebuje, ale w podzięce za woń którą nas raczy.
    :)

  • giulietka

    3 December 2010, 18:23

    Dziękuję Marie, tyle w naszym żcyiu poezji, na ile ją w sobie odnajdziemy...

  • Papillondenuit

    3 December 2010, 18:21

    Madziu, jak zwykle urzekła mnie forma Twego wiersza, Twoje porównania chwytają za serce...
    Jednak to w treści odnalazłam cząstkę siebie i za to Ci dziękuję...
    Końcówka na 6 z plusem nawet ;-)

    Pozdrawiam ciepło Mistrzyni Słowa :)

  • giulietka

    3 December 2010, 13:39

    Dziękuję i pozdrawiam ciepło Każdą i Każdego z osobna:)

  • motylek96

    3 December 2010, 12:17

    Pięknie

    Pozdrawiam Madziu:))

  • Seneka 18

    3 December 2010, 10:15

    Przepiękny obraz...Masz niesamowity talent...Pozdrawiam serdecznie.