Hej...
Gdzieś na drodze pod reglami
w cieniu świerków i buczyny
śpiewam górom głosem białym
sercem smutnej dziś dziewczyny
Hej... po łąkach i po halach
głos mój tęskny echo niesie
ponad granie... ponad turnie
i po cichym... ciemnym lesie
Śpiewam na rozpaczy rzewną nutę
słów potoki rwące płyną dolinami
o tym co być mogło a nie było
o miłości niespełnionej między nami
Hej... na niebie nad górami
lata sokół hen wysoko
może smutek... mój zabierze
ponad wierchy... ku obłokom
20 July 2012, 09:15
Pięknie śpiewasz Mario, napewno sokół usłyszy echo tej pieśni i smutek twój zabierze ponad wierchy...( piękne )wyciszyłaś i ujęłaś mnie swoją pieśnią. Piękne i smytne słowa spowodowały że zatrzymałam się na dłużej przy Twoim wierszu śpiewając z tobą pozdrawiam serdecznie.))
19 July 2012, 23:43
piękny wiersz Marysiu ale smutek czuję w twoich zdaniach.... ale mam nadzieję że jednak "sokół" przyleci niebawem.
19 July 2012, 23:24
Hej wierszyk brzmi na góralską nutkę ,śliczny-pozdrawiam serdecznie Marysiu