(po)słuch

Gdzie kończą się pytania
z pogodzonym wczoraj
znakiem przedświtania
stoi świeża pora

Czas splątany z zapomnieniem
co wczoraj, co teraz, co myślą dni przyszłe
czas pijanych szczerości
wolnych łez i głodu
od wschodu do zachodu
za wiecznego młodu
we wczesnej starości

Czas
myślenia o tym
kto dobrem władając
zawładnął sercem
sumieniem

Czas niemyślenia
oddania się
jedynym słusznym zasadom
naszym
dla innych
tylko nam zadanych