panna poranna
gdzie jesteś?
ty co budzisz w nas życie
staw skuty wciąż lodem
w parku śnieg pod ławką
cisza jakby przed wschodem
szalik na drutach zrobiony
serce puka pod żebrem
z tęsknoty zimne
nie dąsaj się
przywróć drzewom zieleń
kwiatom podaruj zapach
a ptakom trele
promienna panno z wianuszkiem
już czas byś przyszła
siać uśmiech na twarzach
smutne oczy roześmiać
7 April 2013, 14:06
Podobnie pomyślałem, gdy myśl pojawiła się w głowie.
Dziękuję za komentarze.6 April 2013, 21:34
Kto ją tam wie, może przeczyta. :-)
A może ten klucz dzikich gęsi, który dziś widziałem jest zwiastunem jej rychłego nadejścia...
6 April 2013, 21:19
Jednym z uroków wiosny jest również...czekanie na nią...
Tak i niech już się nie dąsa, niech zazieleni świat !
Może przeczyta i przyjdzie :)5 April 2013, 12:49
Myślę, że to już jest kwestia tygodnia.
Cieszę się, że zajrzałaś do mnie. :-)
Pozdrawiam wiosennie.
4 April 2013, 15:41
ot co. Ludzie są omylni, jak i ja przed chwilą.
przepraszam więc :)4 April 2013, 15:29
Mi się wiosna najbardziej kojarzy z witaminą D w którą jesteśmy ubodzy po zimie... a wit. E zawsze można w sklepie kupić pod postacią różnych orzechów lub słonecznika.. itd... Chyba wkradła się pomyłka. :P Ot moja mała upierdliwość. :)
4 April 2013, 15:24
MAŁO WIOSNY W NAS - NIEDOBÓR WITAMINY e.
ale tu... powiew świeżości, nadzieją oplątany. Oby więcej usmiechów na twarzy wywołał!
4 April 2013, 11:54
Bardzo proszę, Agusiu.
I ja dołączę Tańczące Eurydyki.
