Latolistek Cytrynek...

Gdybyś dał mi szansę Panie
by... ponownie się narodzić.
Cytrynowych skrzydeł parę
bym wybrała.Nie chcę chodzić.

I... jak motyl Latolistek
żółtą barwą wśród zieleni
wypatrywać pierwszych kwiatów.
Rosy w trawie gdy się mieni.

Byłabym jak zwiastun wiosny
jak Jej pierwszy oddech.Świeża.
Tańcząc z wiatrem u Jej boku
gdy kwietniowym krokiem zmierza.

Kusiłby mnie zapach pąków.
Uśmiech słońca .Błękit nieba.
Życie krótsze niźli ludzkie
jednak... więcej mi nie trzeba.

Autor

55 169 wyświetleń

395 tekstów

57 obserwujących

AsiKa
21 December 2013, 02:04
Slicznie napisalas ;) Pozdrawiam
Naja
18 December 2013, 22:00
Przepiękne wersy. Wyczytuję w nich smutek i tęsknotę, wyrażoną symbolicznie zmianę istniejącego stanu rzeczy poprzez zmianę w motyla...:-)
misiek45
18 December 2013, 20:38
Miło Cię czytac Agnieszko w tak pięknych wersach-pozdrawiam serdecznie na wieczór:)
M44G
18 December 2013, 16:18
Ładnie.
yestem
yestem
18 December 2013, 12:20
No proszę, Motylek wygrzebał się spod liściowej pierzynki i już chce wiosny. :D
Śliczne...
chociaż nie wiem, co Ci się nie podoba w Twojej ludzkiej postaci. ;)
Pozdrawiam. :)
krysta
18 December 2013, 01:15
Wiosna w grudniu ojej naprawdę pięknie :) Rozmarzyłaś mnie :)
Pozdrawiam Agnieszko :)