Wywrotowa teoria dziejów

Dzięki Aga za cudne strofy. Bardzo mnie wzruszyły. Dziękuję serdecznie i pozdrawiam :)

Madziu zawsze mi miło, gdy zatrzymasz się u mnie na chwilę :)
Kto wie Gocha, kto wie.. ale Twoje zamyślenie jest dla mnie cenne :)
Cieszę Jolu, że mogę Cię zabrać w taką podróż :)
Wiolu to porażające, aż tak ;)

Dziękuję Wam za ciepło wyrażone w słowach. Pozdrawiam serdecznie :)

Zaskakujesz swoimi tekstami Beatko. Przenosisz w nieograniczona przestrzeń wyobrażni.
Cudny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:))

a jednak zatrzymujesz

Błyszczą to Twoje oczy Kasiu, gdy patrzysz na Xaviera. I niech tak zostanie.
Miłego wieczoru :)

Dziękuję Kasiu. I qurczę, no nie jestem aż tak przekonana, co do tego błyszczenia. Naprawdę. Miło mi, ze czytasz. Pozdrawiam serdecznie:)

Madziu, miło mi że tak to widzisz. Choć chyba to trochę na wyrost. Nawet na pewno. Ale zawsze przyjemnie takie słowa przeczytać :)
Ewelin cieszę się, że czytasz. Czy to prawdziwa poezja, to chyba tylko prawdziwy krytyk wie. Grunt, że sprawia przyjemność pisanie. A jeśli jeszcze kilka osób chce poczytać. Tym milej :)
Dziękuję Wam za obecność i pozdrawiam serdecznie :)

Lubie czytać Twoje wiersze:) prawdziwa poezja:)

Pozdrawiam ciepło:)

Ty w pojedynkę zapalasz nie tylko księżyc, ale całe niebo nad naszymi głowami, nad moją na pewno!;)

Xavier miło mi, ze coś tam się spodobało :)
Dario, nie jest i jest, względność różnicuje motywy :)
Dziękuję za komentarze i pozdrawiam.