Gdyby nie poezja

Nie miałabym już po co trwać
Pośród niezapisanych kartek
Na marginesie niespełnionych lat

Na zewnątrz ciągle świeci
Ta sama- niezmieniona pustka
Po niebie tylko się wałęsa
Wieczny zwycięzca -czas

Jeszcze tylko kilka stronic
Na tak zwaną wyłączność
To one mi darują paletę barw

Czasami pozwalają pomilczeć
Innym razem pokrzyczeć na cały głos
W zwątpieniu pomagają wytrwać

Na marginesie życia
Do serca radość nieść

Dzięki nim dostrzegam przyszłość
To one odejmują mi lat
Dopisanych do codzienności
Przez nieubłagany czas

Dla czasu pozwalają uchwycić ripley
A dla mnie odnaleźć radość
zapomnianych dziecinnych lat