Zakryty dzień

Gdy znów się mgła,
na niebie osadzi.
Swą niewidzialność,
po świecie oprowadzi.
Zakryje wszystko swoją jasnością.
Bladą i lichą rzeczywistością.
Pracę człowieka ukryje bez łez.
Chyba, że sprowadzi,
na świat ciemny deszcz.
Zapłacze natura.
Nad tym co zakryła.
Zaś kiedy nam to odda,
zatęskni każda chwilą.