W ciszy rośniemy dla siebie

cisza ma w sobie coś z kota
wędruje własnymi ścieżkami
on może się w nich zagubić
albo odnaleźć...
:)

on ciszę
dla Ciebie kołysze...

Pozdrawiam. :)

Senny Morfeuszu - wolę chcieć, "trzeba" z koniecznością mi się wiąże. a to już zupełnie coś innego...
Dzięki :)

trzeba sobie pozwalać trzeba ładne to

Lacrimas

taka cisza
skierowana w głębię źrenic
wyraża więcej niż słowo

bywa jak dzikie konie
co pędzą ku temu co w nas
bywa też że stoi szukając
chwil minionych

ale ta jest inna
burzy co murem wyrosło
i wyzwala
:)

Onejko, tak to jest, choć w ogromnym skrócie :)

Dzięki :)

Cisza zmienia emocje, cisza rozwija...czasem warto się jej poddać :)

zostajemy w innych
ciszą

przeniknięci na wskroś
jej wspólnym trzymaniem

ust

czasem nawet bez słów
można po sobie milczeć

jeszcze bardziej

...ciszę wplatam we włosy... :)
https://www.youtube.com/watch?v=v0aHjVJlLno

ładne echa

Natalii, ciszą wzlatujemy i nią wyrastamy poza siebie, wyplatając sobie nawzajem piękno wzoru... :)

Agniesiu, cisza jest zawsze przyjazna, jej inny kontekst nadajemy sami :)

Dorothea, kiedyś i pamięć odpowie :)

Dzięki :)