Dziewczyna z mych snów.

Gdy przyszłaś do mnie
W tej nocnej porze
Pachniały wonne
Róże w ogrodzie.

A blask księżyca
Rozproszył grozę
Naszego życia
I wydał prozę.

Gwiazd miłe dźwięki
W dali zabrzmiały.
Z serc lecą jęki,
Lecz już skonały.

Bo oto jasność
Bije z oblicza
I pryska żałość,
Cierpienie znika.

Serce wypełnia
Radość niebiańska,
Lecz... ta łza szczęścia
Prysła jak bańka.