Menu
Gildia Pióra na Patronite

Bo …los tak chciał?

Gaśnie nasz czas ...
Odchodzimy, wpatrzeni w gasnące
po raz ostatni słońce…
znikający blask wspomnienia,
udając się w krainę wiecznej ciszy i snu.
Zostawiliśmy po sobie mokre od łez ścieżki nasze,
wypędziliśmy ostatnie skrawki żalu,
szukają przylądka ciszy.
Losie nasz !
rojem ciepłych gwiazd otul nas…
usuń z serca kolczasty krzew głodu,
i uwolnij z ciasnego kokonu miłości…
której już nie zatrzymamy żadnym pocałunkiem…
dzisiaj wieczny sen przykryje oczy nasze
ciemnym kocem powiek
a ty ? losie nasz….
imiona nasze wymieszaj z gwiazdami
i krwią ….naszej miłości…
i rzuć w przepaść smutku wiecznego.

17 379 wyświetleń
216 tekstów
210 obserwujących
  • Semiramida

    9 July 2010, 19:56

    cudo:)

  • Gaaabi

    9 July 2010, 18:05

    Życie jest wypełnione ciągłymi niespodziankami ...
    wiersz... piękny jednym słowem, choć bardzo smutny..
    pozdrawiam ;)

  • Bogdan Z

    11 June 2010, 14:54

    dzięki wam wielkie jak ..... ,,ludzka głupota" ;)

  • Sierjoża

    11 June 2010, 09:24

    Już i ja połknąłem bakcyla poezji...Gratuluję Bogdanie!

  • marka

    10 June 2010, 18:11

    Smutny, ale bardzo wciągający.
    Wiersz do przemyślenia, taki na kilak razy, zatrzymuje się w pamięci.

  • motylek96

    10 June 2010, 13:25

    Choć to boli nieraz musimy pozwolić miłości odejść.Pozostają wspomnienia..zdjęcia...obrazy zachowane na dnie serca które zawsze można przywołać ciemną nocą..
    Pięknie Bogusiu

  • R.A.K.

    10 June 2010, 08:36

    Chyba czytanie Twoich wierszy wejdzie na stałe w mój dobowy grafik:) Świetnie piszesz!
    Miłego Dnia.

  • Bogdan Z

    10 June 2010, 07:19

    nic nie jest wieczne ,,,,

  • 10 June 2010, 07:15

    Nie zawsze miłość może trwac wiecznie, czasem odchodzi bólem w zapomnienie by już nigdy nie powrócić....Piękny wiersz...