koniczynka na szczęście

fundament z koniczynki szczęście nam przyniesie
znajomy zapach jak kompas wskaże mi ciebie
i drogę usłaną wspomnień śladami
w luksusie zakończoną w lesie

marzeniami wydrążę w pniu zdrowego drzewa
serce pokryte jedwabną pościelą
a w słońca promyku postawię rzeźbę
twych mocnych ramion
w ich chłodnym cieniu odsapną
zmęczone sieroce myśli

nawodnię glebę kroplami wzruszonej rosy
i zasieję wokół naszego gniazdka
łąkę tchnących nadzieją ziół
niech przesiąkną nimi na szczęście
stada samotnych dni