Zaślepiona miłością

Ewo, ja wiem, o kim Ty myślisz wieczorami,
Za kim tęsknisz, do kogo wzdychasz bezustannie.
Ewo, wiem do kogo wracasz ciągle marzeniami.
I że ukrywasz imię kochanka starannie.

Ewo, Ty jak kwiat róży bronisz swej wolności,
Jak ona ukrywasz pod kolcami swą piękność
I oddzielasz się od zła murem nieufności.
Jakby niechcąca, wciąż rodzi się w Tobie wierność.

Ten, któremu złożyłaś w dłonie swoje życie,
Być może nie wie o wartości Twej ofiary.
Może kiedyś uczyni cudowne odkrycie
I pozna to szczęście, jakim go los obdarzył.

Ewo, wiem też, że na próżno bym się dobijał
Do Twego serca wśród kolców róż ukrytego.
Chociażbym nawet po jednym kolcu wyrywał,
A kolce nie miały ostrza jadowitego.