Czerwona sukienka

Dziwne...
spotykam cię tylko między wierszami
a znam cię jakby na wylot
i aż mi wstyd
że zawsze, gdy ciebie przeczytam
kupuję kolejną sukienkę
i wieszam ją majestatycznie
w garderobie na parterze...
i nigdy nie zamykam drzwi
bo wiem, że zawsze przychodzisz nocą
przymierzasz, obracasz się, tańczysz,
jesteś szczęśliwa…
a rankiem piszesz niewinnie wierszem
że tej nocy w czerwonej sukience
było ci bardzo do twarzy…

Mojej ulubionej Poetce K :)