CISZA, CZAS OŁOWIU

Dziwne, spotkałem w wierszu podmiot liryczny,
Narzekał na ciszę.
A przecież jest cisza Mekką poetów.
Cisza synonim samotności.
Jak szczęściem samotność?
Cisza - samotność - tęsknoty.
Fundamenty stryczka.
Poeci brną w ciszę, często w Cisnej.
Zamiast zarzucić dłonie uśmiechu ludziom na szyję.
Złapać przytulić .
Bez drugiego człowieka nie ma losu.
Próbować, próbować, próbować,
Jak kolejne zwrotki próbować.
Jak różaniec za różańcem
Aż do Kompostelli szlakiem Jakuba.
Jak wędkarz kiełbia za kiełbiem,
Aż wreszcie złotą rybkę.
Pielgrzymki nie kończy czarna msza.