do piszących inaczej

dzisiaj znów patrzę zdumiony
na żyletkę w swojej dłoni
nie nie chcę pisać na ciele
bo mogę stracić tak wiele

tak naprawdę na złość światu
sobie mamie tacie bratu

nie wiem co będzie na wiosnę
gdy urosnę i dorosnę
będą tak zawsze widoczne
moje rysunki żałosne

a gdy kiedyś ciebie poznam
jak przed twym wzrokiem to schowam

zabierz mi to z rąk
teraz