Kłębisko

Dziś spadł tchórz, srebrzysty
Wzrok pusty i ostrość dokładnie nastawił,
I patrz, patrz!
Chodź nie ma tam cudu żadnego
To nie asteroid, nie gwiazda
Tylko księżyc Twardowskiego.

Dal nierówna, pejzaż się niczym nie szczyci
Krzyk, sowy, hukanie puchacza i psi skowyt
Mieszany z szarością czasu.

I ta cisza drapała w gardło
A On szedł coraz mniejszy
I ból, który w piersi, mieczem przenikał
I echo słów rozrywało z taką nienawiścią
I padł Tyran, krwią zalany
Nie czarny woal, tylko mglista łuna
Oczy spadającego księżyca nakryła