dzień ci niosę dobry człowieku
zagubiony w zgiełku myśli
obrazów i miarek
za snu krawędzią
przepaść
znów
patrzy na ręce

jeszcze można by zostać
jeszcze naprawiać zdrowieć
biel flag zafarbować
w sensu połowie
oczy
zawiesić
naprędce

i w wierszach prostych
szarością pisać

więcej niż ty nie mam
więcej niż ty nie chcę