No tak... Miniaturka czekająca na wiosnę

Oj tańczą, a bociany uciekają..

No i gdzież ta wiosna gdzie?-pozdrawiam Piotrze:)

Miniaturka czeka i oczy przeciera
a jej wciąż nie ma
:)

A my wciąż głodni wiosny, czekamy na okruchy słońca...
Piękny wiersz!

Piękna miniaturka...i tyle w niej tęsknoty za wiosną...kilka słów zaledwie w tak wielkim pejzażu jeszcze resztkami zimy wymalowanym:):):)Pozdrawiam ślicznym uśmiechem:)

jednym słowem wszyscy głodni wiosny :)