Internetowy jad

Dużo myśli, jeszcze więcej nie jasności.

Któż to pojmie w życiu pełnym zawiłości.

Ciągłe potyczki, kłótnie i zwady, jadu sączenie już nie dla zabawy.

Często słowa rzucane na wiatr, przykre, raniące nie dające spać.

Często do głowy przychodzi mi myśl, czemu człowiek, człowieka tak traktuje dziś. Czy jest ta potrzeba przelewania frustracji, na drugiego człowieka nie mając w tym racji.

Segregując ludzi jak niepotrzebne zabawki, mieć do nich pretensje o swoje porażki. Żyjąc w pryzmacie jakiejś dziwnej zazdrości......... przerażający jest widok takiej przyszłości, rosnących tych chorych osobliwości, niemających uczuć i żadnych emocji, żyjących w świecie internetowej nicości, gubiących przy tym sens życia , czerpania z niego radości. Nic się nie zmienia, i nie zanosi się na zmiany jeszcze trochę czasu i umierać będziemy sami.