dwubiegunowa miłość

Duszy jej uśmiech powiewał wiatr w strunach o świcie zawirował świaaat skradła mnie taak uciekać próbowałem we łzaaach me serce zabrała do nieba zazdrości braam dwubiegunowa miłość rozwija się taaak oddam życie za nią szablą krwią pięściom nogą chwiląąąą zginąć przez nią musze taaak już się nie obronie wołam Cię w snach lęk przed odrzuceniem niszczył naas mówiłem wiele razy zoostaw i nie zostawiaj mnieeeee Kocham Cię taaaak