do...(list trzeci)

duszno mi od oparów wojny o kolory Boga
od sporów czyje byś jabłka wybrał
na straganach życia
którą ręką pisał

boję się że stracę pewność
w mrokach codzienności
że mi światła zabraknie

boję się twarzy które krzyczą
tamtej i tamtemu w trumnie
będzie wygodniej
niż we własnym życiu

boję się twarzy takich
( i może najbardziej)
które machają przed nosem
dziwnym własności aktem

i w niewiedzy o sobie
i z szaleństwa triumfem
straszą mnie tobą cichym
tobą zdruzgotanym

jak osiłkiem nabitym

jak podwórkowym kumplem