dokąd znika mgła w twoim spojrzeniu
okryta szalem w chłodny dzień
muśnięciem wiatru
lekka jak piórko schwytana w dłoni

rozmyta w chwilach uśmiechu
westchnieniem okryta kocem
wtulona w zamarznięte ramiona
nuci słowa codzienności

oddechem ciszy
dotyka ciepłych spojrzeń
melodii serca
kreśląc słowa wiatru

zmęczona zaczerpnęła oddechu
w purpurowym zapachu snu