Krwawe grzechy śmierci

Dobrowolnie krew oddana
brata twego opłakała.
Życia stosu palę strzępy,
porzucając wszelkie lęki.

Krew ta znaczy kroplą serce,
wydzierane z piersi cierpień.
Łkanie nic tu nie pomoże,
człowiek odszedł prawem bożym.

Wyglądając szczęścia drogi,
widzę ciebie w snach ubogich.
Tańczysz, żyjąc - tracisz zmysły,
odnajdujesz drogę grzesznych myśli.

Pnącze śmierci rozpościera liście,
pnąc się po krwawym murze
diabelskich zniszczeń.