Menu
Gildia Pióra na Patronite

Jednoimienni

Do winy nie potrzeba im wiele
wystarcza brak siebie
spowiedź bez słów rozgrzeszają w sobie
dotykiem
przebaczają ciepłem spojrzeń
modlą się do siebie
z ust do ust litanią westchnień
w pacierzach ciszą warg
świątynią im w żar dojrzała namiętność
przebóstwieniem ciał w ofiarne ołtarze
oddania się sobie nawzajem
ich samotność szukaniem po omacku
dróg ku sobie
pielgrzymką przez kolce
w spełnienie się wiarą w siebie
odnalezioną zapatrzeniem się w sobie
na amen
jedynym co czyni człowieka człowiekowi
drogą aż po cel
prawdą aż po światłość
życiem aż po kres
by nawet tam powrócić ku sobie
choćby prochem
milczeniem przy milczeniu
byle wspólnie w ciszę odejść
zbyt daleką najcichszym szeptom
by podzielić "my"
na "ja" i "ty"
znów istnieniem
na dwoje.

89 620 wyświetleń
1386 tekstów
12 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!