Do Trzech Razy Sztuka

Nowy dzień
zły jak ty
gdy rzuciłeś mnie
jak kamień, który nie wraca
ze wschodem słońca.

Nie pytam cię o wczoraj
no bo i po co...

Nuty same posypały się
jak twój ulubiony jazz.

Każdy takt życia
kończy się
gdy sala bije brawo
ty stoisz tam samotny
z nutą w głowie dla mnie
z brzmieniem Saksa.

Patrzę jak świt odchodzi
z każdym twoim słowem.

Pogubiłam moje róże
a twoje kamienne serce
już mi nie gra.

Robię Ci tę uprzejmość
Odchodzę jak twój jazz...
W stronę słońca.

Dedykowane na wczoraj...
Zainspirowany rozmową...
Ludzkie barwy życia...

https://www.youtube.com/watch?time_continue=4&v=MFt_Tp-3iE4&feature=emb_title