między ciszą a szeptem
długo goi się rana
na wskroś tęsknotą przebita
a tak łatwo płoszy się szczęście
żaden kolor nieba
w ludzkich oczach się nie mieści
gdy wypełnione są deszczem
a chociaż serce mi bije
należy nie do mnie
osierocona miłość
mojemu ojcu
12 August 2015, 11:34
Historia zaklęta w tym wierszu, a którą znam na pamięć serca, zawsze przywoływała mi na myśl tę piosenkę, w którą wpisana jest podobna tragedia i miłość.
Bardzo zależało mi, żebyś ją usłyszał, choć nie da się przy niej uciec od łez...12 August 2015, 11:02
Dziękuję za obecność A.C.
M., dobrze, że mnie teraz nikt nie widzi...
Wzruszenie, którego doznałem, zaparło mi dech.
Wszystko się zgadza, ból to przecież nieskończony.12 August 2015, 09:32
"I nawet za granią, gdzie wieczny trwa czas
I ciemność całunem okrywa,
Wiem, nigdy i nikt nie rozłączy już nas.
Ma pamięć, ma pamięć.
Nas pamięć gwiaździsta ożywia.Me echo, me echo.
Nas pamięć gwiaździsta ożywia."
