Menu
Gildia Pióra na Patronite

Nie ma jutra

Dłonie - wskazówki zegara,
odmierzają dni samotne.
Błądzą gdzieś po pustych ścianach,
waląc w widoki za oknem.

Usta są jak pamiętniki,
co krzyczą, ale po cichu,
że było się kimś, a jest nikim.
Ich kartki giną na strychu.

Oczy są jak fotografie.
Piękne, choć martwe i puste,
co do albumu nie trafią.
Nigdy nie staną się jutrem...

3234 wyświetlenia
67 tekstów
6 obserwujących
  • silvershadow

    1 August 2015, 21:39

    Wiersz porusza. Zapada w pamięć.

  • Anna P.

    31 July 2015, 23:18

    Bardzo mi się podoba. Szczególnie zakończenie :) Pozdrawiam.

  • Bogini Twa!

    31 July 2015, 22:44

    Piękny, pełen smutku czy nostalgii wiersz! Ale jednocześnie jest to wiersz, który nas zatrzymuje w dzisiaj, nie daje nadziei i wiary... Alfa, choć smutny, ale spodobał mi się bardzo!

  • Cris

    31 July 2015, 22:11

    pięknie zapisana nostalgia...tak odbieram.

    pozdrawiam :)