Spienione żale

Dłoni Twej szukam
Nad brzaskiem zbawiennym
Wśród fal zdradliwych

Spojrzenie chcę uchwycić
Przez minutę mizerną
By z nieba spadło znów srebro

Spakuję jednak uczucia
Jak atrament sympatyczne
W hermetycznym myśli depozycie

By nikt się już więcej

Nie potknął
Nie zaciął
Nie rozmyślił