Przemoknięty orzeł

Deszcz natchnieniem
okrył ciszę
przemoknięty złodziej
kropla duszę zawiesiła
pod wersem na spodzie
wtem leciutko
wiatr nią powiał
w zamglonej scenerii
szuka rymów zagubionych
przemoknięty dzięcioł
obok siedzi
niczym trusia
pracowity orzeł
na suchej gałęzi
w nie swojej pamięci
przy jego koronie
z połamanym
wzorem