Deszcz łez

Deszcz oszronił jej oczy
mocny makijaż płyną rzeką po policzku
rozmył piaszczysty brzeg jej powieki
mimo mgły było widać jak pod mikroskopem
że to łzy,
dusza jej zgaszona jak dopiero co świeczka zapalona
jeszcze żażył się knot skręcony z jej serca
a na twarzy malował się smutny drętwy wyraz smutku
unoszony przez opary dymu, dogasającego knota