Menu
Gildia Pióra na Patronite

Cieniem

Dedykowany Misiek45 :)

W tle:"Finding Neverland" by Jan A.P. Kaczmarek
http://www.youtube.com/watch?v=YXK25IyOv9Q

cienie szyderczo śmieją się
z naszej potrzeby doskonałości

wyciągają członki niemiłosiernie
jak na łożu tortury
osaczają wszech-dłońmi drzew
wątłe ciała ludzkie

nikniemy tak bardzo chwilowi
cieniami przemykamy przez życie
i tylko Słońce co nami rządzi
za sznurki pociąga skrycie

a może tak zacisnąć pięść
na ruchliwych plamach na ziemi
i pokierować własnym losem?

jak Piotruś Pan odnaleźć własny cień
przyszyć do stóp
błądzącego po pokoju
i pozwolić mu wtopić się
w ciemności w jedność

pogodzić się z nim
przestać szarpać za sznurki
wiecznie zamotane w Słońca dłoni

i przestaniesz się w końcu odznaczać
na tle samotnej ściany
równie samotnym cieniem

nie wierzę...

znów
bez cienia wątpliwości
zasypiamy w samotności
gubiąc w mroku nocy
samych siebie

22 631 wyświetleń
434 teksty
46 obserwujących
  • Inel

    26 September 2012, 10:51

    Ja się bardzo cieszę z Twojej obecności. ;)
    Tak, tak... Teksty, którymi mieszam ludziom w głowach i słowach. :D

  • No_One_

    26 September 2012, 10:48


    "No_One! Ty żyjesz? :D"

    Też się dziwię ;)
    No i dobrze,że nie dają Ci spokoju,
    wynikiem tego są takie teksty.

  • Inel

    26 September 2012, 10:38

    No_One! Ty żyjesz? :D
    Dziękuję, że według Ciebie warto. Piszę, bo inaczej myśli nie dają mi spokoju. ;)
    Pozdrawiam,
    M. ;)

  • No_One_

    26 September 2012, 10:27


    "osaczają wszech-dłońmi drzew
    wątłe ciała ludzkie"

    Chociażby dla tych dwóch słów warto było
    Cię dziś nawiedzać :)
    Dobrze,że piszesz.

  • Inel

    25 September 2012, 18:09

    Agnieszko, po prostu wiersz położył się gdzieś cieniem. ;)
    Hmmm... Ja nie umiem świecić, tylko wtapiać się w ciemność. ;)
    Może kiedyś się nauczę?
    Pozdrawiam Twoje wrażliwe serce,
    M. ;)

  • misiek45

    25 September 2012, 18:03

    Jak mogłam Madziu przegapic ten wiersz,ale wiesz?cienie zawsze pozostaną cieniami ale tylko w świetle dnia,a ciemnośc to my możemy rozświetlic sobą dając swoje światło a cienie które wówczas powstaną zatańczą na ścianach naszą historię którą sami stworzymy -pozdrawiam sercem ,ujęłaś je wierszem:)))