***Wiewiórki***

Dawno temu jak wieść niesie
Żyły dwie wiewiórki w lesie
Małe zwinne dość psotliwe
Czasem nawet niemożliwe
Wszędzie wścibskie się wtrącały
I robiły wszem kawały
Mądrej śpiącej starej sowie
Namieszały sianem w głowie
Ptakom w gniazda zaglądały
I pisklęta zamieniały
Skradły lisom futra z nory
Dla zabawy i przekory
Po co lisom futra w lecie
Gdy słoneczko mocno piecze
Gdy zające cicho spały
Uszy w supły im związały
Las miał dosyć tych swawoli
I zapasy im zasolił
Dwie wiewiórki po obiedzie
Chciały pić lecz były w biedzie
Bo daleko do źródełka
A chęć picia bardzo wielka
Więc dopiero zrozumiały
Jak szkodziły ich kawały
Bo poznały na swej skórze
Że nie psoci się naturze
Las serdecznie przeprosiły
I już więcej nie psociły
Może zgadnie ktoś i powie
Jaki morał tu się chowie?