Serce w cierniach III (I 2015) ڿڰۣڿ

Dawno temu Cię poznałem, w ułudzie szczęścia
przez długie lata przy Tobie nieświadomy tkwiłem
zaślepiony mirażami i kłamstwami dopiero teraz
prawdę o Tobie niespodziewanie odkryłem.
Gdzie Twoja miłość i bliskość wciąż obiecywana ?
Gdzie przyszłość, dłoń w dłoni wspólnie pokonywana ?
W jednej chwili umarło we mnie wszystko o czym marzyłem
serce lodem spowite, wiarę w ludzi całkiem już utraciłem.
Wykradłaś całe ciepło, serce w ciernistych łańcuchach skułaś
wlałaś niszczącą lawiną zło w duszę, me myśli i czyny jadem zatrułaś.
Bezlitośnie wyrwałaś ze mnie dobro nie mogę zaznać już ukojenia ,
żyję niczym duch na krawędzi dwóch światów bez żadnego przebaczenia.
Wciąż zaplątany w przeszłość kłamstw przemierzam swoje mroki
uginając się do ziemi pod przeszywającym bólem ran głębokich.
Nienawidzę kolejnego dnia, gdy w rozbitym lustrze uczuć
dostrzegam wciąż szyderczo uśmiechnięte odbicie Twoje
znajduję się na ostatnim zakręcie tuż nad przepaścią,
by na zawsze w jej czerni pogrzebać całe życie moje.
Zgasić przysypując popiołem resztę niespełnionych marzeń
pod łzą samotności, zimnych dotyków i niechcianych zdarzeń.

w imaginacjach utkwieni ...(M35)
cdn.

aut.~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
19.08.2020