Szczęście

Daj mi swój uśmiech niewymuszony,
szczery i złoty jak światło słońca,
niech mnie przeniknie ciepłem jak promyk
i sople smutku z duszy postrąca.

podziel się szczęściem które w nadmiarze,
w twej duszy rośnie i ujścia szuka,
może nadzieją być się okaże,
dla słabnącego mojego ducha.

W życiu nic nie jest dane na zawsze,
gdy Twoja radość się zapodzieje,
swoją okryję z troską jak płaszczem,
ciepłym uśmiechem zbudzę nadzieję.

Bo trzeba umieć dzielić się szczęściem,
wziąć gdyś w potrzebie, by oddać kiedyś,
im więcej dajesz, tym bierzesz więcej,
mając przyjaciół nie zaznasz biedy.