Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

czytam listy do n
widzę szklanki porozbijane
serca zranione
spojrzenia wymijane

n jej było na imię
a może nie miała imienia
może ja ją nazwałem
a naprawdę jej nie ma

czy wspomnień też nie ma
niespełnione tylko marzenia
n nie ma
to nie ma znaczenia

cóż tedy ze wspomnień
serce z trudem
oddech łapie
a cienie tamtych wydarzeń
duszą
tatuowały papier

6949 wyświetleń
58 tekstów
18 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!