...

Czymże my jesteśmy względem czasu?
Wiekiem?
Jakim?
Złotym?
Może upadłą dekadą?
Rokiem?
Latem białym pod biegunem?
A może zimą zieloną w Toskani?
Moze jesteśmy tylko godziną?
Sekundą, która się nie dłuży?
A może jesteśmy echem co wcale się nie powtórzy?
Tęczą co znika za horyzontem?
Książką, która kiedyś się skończy?
A może motylem co wpadł zbłąkany przez nasze okno?
Czymże czas jest dla nas?
Spokojem?
Może szybką lekcją i kartkówką, na której nie można ściągać?
A może po prostu jest zegarem z wahadłem,
który spogląda cichcem i śmieje się z naiwniaków,
co myślą, że mogą na niego liczyć...