Laleczki

Czym się różnimy
od szmacianej laleczki?
Mamy rozum, uczucia,
wyobraźni członeczki.
Więcej nas jest jednak
w podobnym doń fragmencie.
Tak samo przez los rzucani,
jak ona z ręki w rękę.
Umalowani u początku
jako nieba dzieciątka,
a tu, to tam się później
zaciągnie koronka.
Na rumiane policzki
z czasem kurz opadnie
i już nie będą wcale
wyglądały tak ładnie.
Ktoś się pobawi, rzuci w kącik,
a my z tkniętym wnętrzem
czekać będziemy na zbawieckie serce.
Tak się i stanie, gdy los raczy
spleść żywot wygodnie.
Jeśli świat jednak inny wyrok skłoni, wyłożą się targane ramionka
na natury błoni.
Z mrokiem przyjdą zwierzęta dzikie
poszarpią szmaciankę opętanie,
by porzucić ze wschodem słońca
kłębki bawełniane.
Tak i je, i nas obejmą
u kresu roślin pędki -
pieczęć losu dla laleczki
oraz ludzkiej kukiełki.