Głowa do góry!

Czy to smutna mina? Czy to łezka w oku?
Hej, no co ty, przestań. Nie stój tam gdzieś z boku!
Coś cię chyba trapi. Co – nie muszę wiedzieć.
Podejdź, chodź tu bliżej. Chcę ci coś powiedzieć.
Czy to jakaś przykrość zlała się na ciebie,
czy też jest ci smutno, czyś też jest w potrzebie –
co by się nie działo, wiedz, że wreszcie minie.
Jutro czy za miesiąc, o jakiej godzinie –
tego ci nie powiem. Halo! W górę głowa!
Uwierz no, że postać z ciebie wyjątkowa!
Dodam coś mądrego: czas jest tu lekarzem.
Ty zaś musisz stać się jego gospodarzem.
I nie zapominaj, że świat mknie do przodu.
Było źle? Jest dobrze! Ot tak, bez powodu.
Tak jak jedna chwila życie nam zawali,
tak też i następna może wszystko scalić.
Więc zamiast wirusem wstrętnym się zarazić,
zaraź się uśmiechem, nim się chciej odkazić.
Kiedyś będzie dobrze, kiedyś się poprawi.
Niech no każdy smutek wreszcie cię zostawi!
Spróbujże dokopać swoim utrapieniom.
Niech się one wszystkie w wielką radość zmienią!

Małgorzata Poręba