Powtórki nie będzie
Czy to czasy takie... czy my?
Że tak pędzimy przed siebie
niczym pospieszny po torach
jak komety co mkną po niebie
Czy to czasy takie... czy my?
Że nie umiemy się już zatrzymać
by spojrzeć w gwiazdy nad nami
i oddech z zachwytu wstrzymać
Czy to czasy takie... czy my?
Jak można jeszcze to zmienić
czym wzrok oczom przywrócić
by piękno chwili umiały docenić
A może wystarczy tylko zrozumieć
że w tej "życiem" zwanej podróży
żadna minuta i żadna szansa
drugi raz się... nie powtórzy
27 January 2013, 19:26
Xavier, Agnieszko - bardzo Wam dziękuję odwiedziny i pozdrawiam wieczorowo :)
27 January 2013, 18:46
Witaj Marysiu masz rację gdyż powtórki z życia nie będzie i cieszmy się że jesteśmy tu i teraz gdyż ten czas jest nam przeznaczony i warto by troszkę zwolnic by to zauważyc i docenic,wyjątkowy wiersz z przesłaniem-pozdrawiam serdecznie na wieczór:))
25 January 2013, 18:23
Beatko... Aniu... dziękuję Wam za komentarze, zawsze dla mnie cenne :) pozdrawiam :)
25 January 2013, 14:57
Żadna z chwil już nie wraca, choć wspomnieniem nam uśmiech może przynieść i dlatego właśnie tak dobrze jest o tym nie zapomnieć. Piękne przesłanie Marysiu :)
