Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz Tekst dnia 13 February 2020

Aurora

czuwajcie
albowiem obsypują się noce z gwiazd

i niech przyjdzie dzień
w którym przystanę w cieniu drzew
całych w śpiewie i szumie

gdzie ptaki spłoszone osiadły
bezszelestem skrzydeł
- jak gdybym je wyśnił

a wiatr - pastuch motyli
niech uciszy się we mnie

mes ami - mes frère de goût!
oto wszystkie daruje wam wiersze
i coraz dłuższe zamyślenia moje

bo choć niebo zbladło
zwieczorniało

skryte za obłokiem światło
imię ma

poranek

101 650 wyświetleń
954 teksty
266 obserwujących
  • AnnMaria

    19 July 2020, 02:14

    Czytam jeszcze raz i jeszcze raz...i znów wracam.

    od Adnachiel, Blanca87, AShER
  • Grażyna P.

    6 June 2020, 09:15

    Piękne słowa. Zatrzymały mnie.

  • Papużka

    18 April 2020, 16:57

    Wyjątkowy...

  • sprajtka

    13 February 2020, 09:25

    Gratuluję

  • Adnachiel

    13 February 2020, 08:13

    Bezwzględni! :))
    I to przed samymi walentynkami! :)

    Arturo, że niby mea culpa, mea maxima culpa?
    Nie jestem godzien! :)
    Poza tym, łatwo nie było :D

    Dziękuję Wam i pozdrawiam... z rumieńcem :)
    Kochajcie mocno, żeby miłość po sercu się nie błąkała :))

  • giulietka

    13 February 2020, 06:20

    Wiedziałam!:)
    Te świetliki musiały tu rozbłysnąć! Gratulacje!

  • 11 February 2020, 20:35

    Skrzydlaty, Sercołamaczu Niewieści!!!
    Poczułem w sobie wewntrzną kobietę...
    złamałeś serce smoka. :D
    Śliczne.
    Pozdrawiam. :))

  • giulietka

    11 February 2020, 07:02

    Aż roi się tutaj od tych świetlików między wierszami!:)
    Ale jaki inny brzask mógłby wywołać takie emocje, jeśli nie wschód słońca w oczach dziecka?:)
    Ps. Dziś mi się udało, czekam na efekt motyla!;)
    Dobrego dnia M.!

  • Adnachiel

    10 February 2020, 17:48

    Przejrzałaś autora na wskroś! :)
    Wiesz co w życiu widziałem najpiękniejszego? Pogodną miłość ku każdemy stworzeniu, która wciąga w swoją orbitę cały świat i cały wszechświat. Miłość zdobywczą i szczodrą, pełną zachwytów, która dopiero zaczyna zgłębiać sens istnienia, a która już pragnie ocalać.
    A nazywam to - pogonią za świetlikami :)

    Nominować nie trzeba, ale dziękuję :)
    Posyłam skrzydlate objęcia :)
    À voir! :)

  • giulietka

    10 February 2020, 09:42

    Ojcowie marzą o synach, ale to dla córeczek tracą głowę.
    Ale czego by człowiek nie oddał za te poranki...
    Jak zwykle skradłeś mi oddech, ale nie żałuję!;)
    Ps. Szkoda tylko, że nie mogę już dziś oddać nominacji, ale to i tak będzie tekst dnia!