Fyrfl Diamentowyj

Człowiek usiadł na kamiennym murku
Zamyślony i smutny
Pająk z dużym krzyżem na tułowiu
Zrobił ku niemu śmiercionośną pajęczyną
Kilka drobnych kroczków i rzekł

Twoje serce to diament
Może urodzić myśl-diament
Uczyń tę myśl diamentową
I powiedz to słowo diament

Ono kruszy chłód
I wstrzykuje euforii łyk
Wiem ten lód
Wydaje Ci się nie do skruszenia

Mając diamenty diamenty
Dawałeś lód
Oni też mają w sercu diament
Myśli ich to diamenty
Oni chcą wypowiadać diamenty
Wiesz idż ku nim

Powiedz im słowo KOCHAM-diament
KLUCZ
Do was klucz
Hm-pomyślał pająk i rzekł
Jesteście skarbnicą diamentów
Lecz ciągle zamykacie do niej drzwi
I w dodatku gubicie doń klucz