Człowiek idący we mgle
Przed światłem uciekający
Widział wszystko co złe-
Bezpowrotnie-umierający

Zostanie świeczka zapalona
I liście na przekopanej ziemi
I droga od wieków nie zmieniona
Podróż do krainy cieni

Pustka w sercu nie zniknie
Lecz niedługo zniknie to serce
Gdy człowiek od widoku świata odwyknie
I na cmentarzu zapełni się miejsce

I zapomni świat o grobie bezimiennym
O człowieku kiedyś przez niego kochanym
Tylko w ciemnościach tych niezmiennych
Polny kwiat na grobie zapomnianym